مطالعه پترولوژي، ژئوشيمي و خاكهاي كمياب در توده هاي گرانيتوئيدي شمال، شمال شرق و شمال غرب اليگودرز با تأكيد بر روي انكلاو توده ها

توده هاي نفوذي شمال، شمال غرب و شمال شرق اليگودرز به صورت چهار توده در سطح زمين رخنمون دارند. بزرگترين آنها توده أي است كه در بين روستاهاي ده مزارع و خورهه واقع شده است. سن اين تود ه هاي نفوذي را بعد از كرتاسه تعيين نموده اند، زيرا آنها رسوبات قاعدهء كرتاسه را تحت تأثير حرارت خود دگرگون نموده اند. براساس آناليز مدال تركيب كاني شناسي اين توده ها به ترتيب فراواني گرانوديوريت، گرانيت (مونيزوگرانيت و سيينوگرانيت )، توناليت و ديوريت مي باشد. دايكهايي از جنس آپليت، دلريت و رگه هايي از جنس سيليس ، اين گرانيتوئيدها را قطع نموده اند. مهمترين اثر حرارتي اين توده ها بر سنگ در بر گيرنده، دگرگوني مجاورتي در حد رخساره آلبيت – اپيدوت هورنفلس است. توده هاي گرانيتوئيدي انكالاوهاي مد ور تا بيضي شكل دارند كه اين انكلاوها براساس بافت و تركيب، از نوع ميكروگرانولار فلسيك مي باشند. اين توده ها از لحاظ كاني شناسي در تطابق قوي با سنگ در برگيرنده خود هستند. براساس آناليز ميكروپروب احتمال فلسيك بودن آنها تقويت مي شود. داده هاي آناليز ميكروپروب گارنت، نوع آنها را آلماندين – گارنت تعيين نموده است. ترمومتري زوج گارنت – بيوتيت حرارت آنها را در محدوده C 870 تا C 950 نشان مي دهد. آناليز ميكروپروب از بيوتيت هاي موجود در انكلاو سنگ ميزبان، ماهيت پرآلومين ماگما نشان مي دهد. ديوريت هاي منطقه بدون هورنبلند هستند و از تقريق ماگماي گرانيتي حاصل شده اند . توده هاي گرانيتوئيدي مورد مطالعه تركيب پرآلومين داشته و از نوع ‌ S محسوب مي شوند. براساس عناصر نادر خاكي محيط تكتونيكي از نوع قوس آتشفشاني (VAG) دارند. REE ، نسبتهاي La/Lu, Eu/Sm در توده هاي نفوذي اليگو درز مشابه با محدوده تعيين شده آنها در حاشيه قاره مي باشد. به منظور تعيين سهم هوازدگي شيميايي در توده هاي نفوذي مورد مطالعه از شاخص دگرساني (CIA) استفاده شد كه اين شاخص، به جزء ديوريت هاي منطقه كه در مرحله حد واسط آلتراسيون هستند، سهم هوازدگي شيميايي توده ها را در مرحله ضعيف تعيين نموده است. نتايج حاصل از مقايسه سنگهاي گرانيتوئيدي اليگودرز، كلاه قاضي اصفهان و شيركوه يزد نشان مي دهد كه اين توده ها ماهيت پرآلومين داشته و از نوع S به شمار مي آيند هر چند كه، از لحاظ مقادير عناصر اصلي و تركيب كاني شناسي تفاوت هاي جزيي دارند. توده هاي نفوذي شمال، شمال غرب و شمال شرق اليگودرز به صورت چهار توده در سطح زمين رخنمون دارند. بزرگترين آنها توده أي است كه در بين روستاهاي ده مزارع و خورهه واقع شده است. سن اين تود ه هاي نفوذي را بعد از كرتاسه تعيين نموده اند، زيرا آنها رسوبات قاعدهء كرتاسه را تحت تأثير حرارت خود دگرگون نموده اند. براساس آناليز مدال تركيب كاني شناسي اين توده ها به ترتيب فراواني گرانوديوريت، گرانيت (مونيزوگرانيت و سيينوگرانيت )، توناليت و ديوريت مي باشد. دايكهايي از جنس آپليت، دلريت و رگه هايي از جنس سيليس ، اين گرانيتوئيدها را قطع نموده اند. مهمترين اثر حرارتي اين توده ها بر سنگ در بر گيرنده، دگرگوني مجاورتي در حد رخساره آلبيت – اپيدوت هورنفلس است. توده هاي گرانيتوئيدي انكالاوهاي مد ور تا بيضي شكل دارند كه اين انكلاوها براساس بافت و تركيب، از نوع ميكروگرانولار فلسيك مي باشند. اين توده ها از لحاظ كاني شناسي در تطابق قوي با سنگ در برگيرنده خود هستند. براساس آناليز ميكروپروب احتمال فلسيك بودن آنها تقويت مي شود. داده هاي آناليز ميكروپروب گارنت، نوع آنها را آلماندين – گارنت تعيين نموده است. ترمومتري زوج گارنت – بيوتيت حرارت آنها را در محدوده C 870 تا C 950 نشان مي دهد. آناليز ميكروپروب از بيوتيت هاي موجود در انكلاو سنگ ميزبان، ماهيت پرآلومين ماگما نشان مي دهد. ديوريت هاي منطقه بدون هورنبلند هستند و از تقريق ماگماي گرانيتي حاصل شده اند . توده هاي گرانيتوئيدي مورد مطالعه تركيب پرآلومين داشته و از نوع ‌ S محسوب مي شوند. براساس عناصر نادر خاكي محيط تكتونيكي از نوع قوس آتشفشاني (VAG) دارند. REE ، نسبتهاي La/Lu, Eu/Sm در توده هاي نفوذي اليگو درز مشابه با محدوده تعيين شده آنها در حاشيه قاره مي باشد. به منظور تعيين سهم هوازدگي شيميايي در توده هاي نفوذي مورد مطالعه از شاخص دگرساني (CIA) استفاده شد كه اين شاخص، به جزء ديوريت هاي منطقه كه در مرحله حد واسط آلتراسيون هستند، سهم هوازدگي شيميايي توده ها را در مرحله ضعيف تعيين نموده است. نتايج حاصل از مقايسه سنگهاي گرانيتوئيدي اليگودرز، كلاه قاضي اصفهان و شيركوه يزد نشان مي دهد كه اين توده ها ماهيت پرآلومين داشته و از نوع S به شمار مي آيند هر چند كه، از لحاظ مقادير عناصر اصلي و تركيب كاني شناسي تفاوت هاي جزيي دارند