پترولوژي سنگهاي دگرگوني شمال شهرکرد
-/10/1372
منطقه مورد مطالعه كه در 50 كيلومتري شمال شهركرد واقع شده‌است، بخشي از زون زمين‌ساختي سنندج ـسيرجان بوده و عمدتاً از تشكيلات دگرگوني تشكيل گرديده‌است و مشتمل بر سنگهاي متنوعي با منشا آذرين‌اسيد و بازيك و رسوبي مي‌باشد. اين سنگها عبارت از انواع شيست‌ها، پاراگنايس‌ها، متاگرانيت‌ها، متابازيت‌ها، كالك شيست‌ها، مرمرها،گنايس‌هاي چشمي و ميلونيت‌ها هستند. سن اين پهنه دگرگوني در روي نقشه‌هاي زمين‌شناسي 1:250000 شهركرد و اصفهان پركامبرين قيد شده‌است‌ولي در اين مورد قطعيت چنداني وجود ندارد زيرا آهكهاي منسوب به پرمين به صورت رو راندگي بر روي آنهاقرار گرفته‌اند. منطقه را بايد يك ناحيه متحول دانست چرا كه در آن دو فاز مهم اصلي دگرگوني و دگر شكلي تاثير گذاشته‌اند.حادثة اول كه با يك محيط ژئو تكتونيكي برخوردي قابل مقايسه است سبب دگرگوني شديدي در حد رخساره‌آمفبيوليت فوقاني (زون سيليمانيت) گرديده‌كه با دگر شكلي داكتيل همراه بوده‌است غالب سنگهائي كه اين فاز راتحمل كرده‌اند داراي بافت گرانوبلاستيك هستند. حادثة دوم نسبتاً از شدت كمتري برخوردار بوده و مطالعه پاراژنزهاي متعلق به آن بيانگر اين نكته است كه اين‌دگرگوني در حد رخساره انتقالي شيست سبز به شيست آبي بوده و اين فاز نيز با دگر شكلي شديدي از نوع نيمه‌بريتل همراه مي‌باشد در نتيجه اين فاز آمفيبول‌هاي سدي كلسيك و سديك گسترش فراواني يافته‌اند. فاز سومي نيز بر سنگهاي ولكانيك جوانتر به سن ژوراسيك پاياني اثر گذاشته و سبب دگرگوني سنگها در حدرخساره درجه بسيار پائين پرهنيت ـ اكتينوليت گرديده است.اين فاز احتمالاً مربوط به حوادث كوهزائي بعد ازژوراسيك و احتمالاً لاراميد مي‌باشد. بنابراين اين دو فاز اول و دوم بايد حداقل قديمي‌تر از ژوراسيك باشد. از سوئي ديگر بررسي هاي ژئوشيميائي روشن مي‌سازد كه منشا آمفيبوليت‌هاي منطقه بازالتهائي بوده كه دريك محيط پشتة ميان اقيانوسي تشكيل شده‌است. همچنين متاگرانيت‌هائي كه حد فاصل بين دو فاز اول و دوم در منطقه نفوذ كرده‌اند ،اختصاصات‌گرانيتوئيدهاي بعد از كوهزائي را نشان مي‌دهند و احتمالاً آنها از ذوب پوسته تحتاني تشكيل شده‌اند
- بازدید: 6026
